Dirk Bal (1964) is een hedendaags realist en heeft gekozen voor de thema's licht, stilte en rust en stilte die hij als een rode draad door zijn werk laat lopen.

Zijn niet te stuiten drang naar nieuwe ontwikkelingen staan hem wel eens in de weg maar telkens weer weet hij door zijn werk te verrassen. Het realisme, de symboliek en de speurtocht naar een bijna ultieme balans die hij put uit de wiskundige getallenreeks van Fibonacci verwonderen hem dagelijks.

Dirk zoekt naar het meest voor de hand liggende; klopt het volgens de zuiverheid van onze intuïtieve waarneming? Want pas dan ontstaat de door hem beoogde verwondering. Die verwondering, opgebouwd volgens strakke regels en principes, zijn bepalend voor de ogenschijnlijke alledaagsheid in zijn werk.

Het doel van zijn composities is het bereiken van acceptatie in het paradigma (de manier waarop wij de werkelijkheid ervaren) van het zichtbare. Alsof je in het achteloos voorbijlopen wordt getroffen door de schoonheid van de eenvoud. Op welke manier dan ook.

Het stilleven, het model en een combinatie van deze twee zijn kenmerkend voor de werken die Dirk creëert. Op geheel eigen wijze combineert hij bijna tegen de regels in het model, de symboliek en het stilleven, waarbij Vermeer als één van de grote inspiratiebronnen is.

De afhankelijkheid van het licht geeft Dirk de inspiratie die verstilling vast te leggen en vorm te geven.

Het driedimensionale werk, zijn zo geliefde bronzen beelden, kenmerken zich door balans in het moment. De inspiratie hiervoor vindt hij in de beweging en dans van het vrouwelijke lichaam. Een ballerina in balans, in het moment van balans, waarin de tijd even lijkt stil te staan. De spanning van het kantelpunt blijft aantrekkelijk om naar te kijken en dit keer op keer te beleven.